Hoxe, 21 de marzo, tamén se celebra o Día da poesía, polo que non se me ocorre mellor entrada para hoxe que esta actividade que fixo a nosa compañeira Nuria.
Vai ser que temos toda unha poetisa na clase!
Fai tempo fixemos un traballo de información e descrición do concello e cal foi a nosa sorpresa que Nuria fíxoo escribindo un poema. Ao londo de varios versos describiu A Baña dunha maneira ben orixinal.
Viva a creatividade! 👏👏👏😊
Bravo Nuria! 👌😉
Para celebrar este día podedes mandarme ao correo poemas, estrofas ou versos e eu compartireinos no espazo de comentarios indicando o voso nome.
Veña, animádevos! 👍😉
Galicia é o que vemos.
ResponderEliminarA terra, o mar , o vento...
Pero hai outra Galicia
que vai no sentimento!
Galicia somos nós
a xente máis a fala.
Se buscas a Galicia
en ti tes que encontrala.
(Manuel María)
Aleixo
Parabens Nuria, fixéchelo xenial.
ResponderEliminarPor certo Aleixo, eu teño un libro que se chama "Os soños na gaiola" e é de Manuel María.
Ese é o meu favorito e seino enteiro.
Galiza docemente
está ollando o mar:
ten vales e montañas
e terras pra labrar!
Ten portos, mariñeiros,
cidades e labregos
cargados de traballo
cargados de trafegos!
Galiza é unha nai
velliña, soñadora
na voz da gaita rise,
na voz da gaita chora.
Gaiza é o que vemos:
a terra, o mar, o vento.
Máis hai outra Galiza
que vai no sentimento.
Galiza somos nós:
a xente mais a fala.
Se buscas a Galiza
en tí tes que atopala.
Se queres, cando volvamos podo levalo ao colexio e podo leer algún xa que trai apartados de:Galiza, o mundo, as cousas, homes nenos e nenas, animais é páxaros.
LAURA BUJ (CPI San Vicente A Baña)
Eres unha caixa de sorpresas Laura!😊
EliminarTraer o libro á clase paréceme unha idea fantástica!
Apuntado queda.✔️😉
NO TE DETENGAS
ResponderEliminarNo dejes que termine el día sin
haber crecido un poco,
sin haber sido feliz, sin haber
aumentado tus sueños.
No te dejes vencer por el
desaliento.
No permitas que nadie te quite el
derecho a expresarte, que es casi un deber.
No abandones las ansias de hacer
de tu vida algo extraordinario.
No dejes de creer que las palabras
y las poesías
sí pueden cambiar el mundo.
Pase lo que pase nuestra esencia
está intacta.
Somos seres llenos de pasión.
La vida es desierto t oasis.
Nos derriba, nos lastima,
nos enseña,
nos convierte en protagonistas
de nuestra propia historia.
Aunque el viento sople en contra,
la poderosa obra continúa:
Tú puedes aportar una estrofa.
No dejes nunca de soñar,
porque en sueños es libre el hombre.
No caigas en el peor de los erores:
el silencio.
La mayoría vive en un silencio
espantoso.
No te resignes.
Huye.
"Emito mis alaridos por los techos
de este mundo",
dice el poeta.
Valora la belleza de las cosas
simples.
Se puede hacer bella poesía sobre
pequeñas cosas,
pero no podemos remar en contra
de nosotros mismos.
Eso transforma la vida en un
infierno.
Disfruta del pánico que te provoca
tener la vida por delante.
Vívela intensamente,
sin mediocridad.
Piensa que en ti está el futuro
y encara la tarea con orgullo y sin
miedo.
Aprende de quienes puedan
enseñarte.
Las experiencias de quienes nos
prcedieron,
de nuestros "poetas muertos",
te ayudan a caminar por la vida.
La sociedad de hoy somos nosotros:
Los "poestas vivos".
No permitas que la vida te pase a ti
sin que la vivas.
(Walt Whitman)
Amparo
Pedazo de poema que enviaches Amparo!
EliminarQue preciosidade!😍
Daba moito que
pensar este Walt Whitman! Autor moi recomendable!👌🏼
Hola, son Laura R.
ResponderEliminarEstou informada das tareas.
Un saudo.
✔️😉
Eliminar